آنوریسم مغزی؛ علائم، علت‌ها، تشخیص و راه های درمان

آنوریسم مغزی به معنی ایجاد یک ناحیه ورم کرده یا برآمدگی در رگ‌های خونی مغزی است. این ضایعه از نظر آناتومیک اکثراً شبیه میوه آویزان شده از شاخه است.

به گزارش «تابناک»، امکان تراوش یا پارگی آنوریسم مغزی وجود دارد، و لذا خونریزی داخل مغز (سکته هموراژیک) بوقوع می‌پیوندد. در اکثر موارد، پارگی آنوریسم مغزی، در فضای بین مغز و بافت‌های نازک پیرامون آن به وقوع می‌پیوندد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از این نوع سکته هموراژیک، تحت عنوان خونریزی ساب آراکنوئید یاد می‌شود.

آنوریسم دچار پارگی، بلافاصله به یک ضایعه تهدیدکننده جان افراد تبدیل می‌شود. لذا به درمان مناسب و صحیحی نیاز دارد. این در حالیست که بسیاری از آنوریسم های مغزی دچار پارگی نمی‌شوند، مشکلات جسمانی را ایجاد نمی‌کنند، یا علائم مشخصی ندارند. این آنوریسم ها اکثراً در حین انجام آزمایشات، برای تشخیص سایر بیماری‌ها شناسایی می‌شوند.

درمان آنوریسم مغزی بدون پارگی، در برخی موارد مفید واقع می‌شود. بدین ترتیب از بروز پارگی در رگ‌های مغزی، در آینده نزدیک جلوگیری به عمل می‌آید. حتماً با متخصص مغر و اعصاب مورد اعتمادتان صحبت بکنید، تا بهترین گزینه‌های موجود مطابق با نیازهای خود را درک نمایید.

علائم آنوریسم مغزی آنوریسم دچار پارگی

سردرد شدید و ناگهانی، اصلی‌ترین نشانه آنوریسم دچار پارگی است. معمولاً از این سردرد، با عنوان بدترین سردردی که فرد تا این لحظه تجربه کرده است یاد می‌شود.

نشانه‌ها و علائم متداول پارگی آنوریسم عبارتند از :

سردردهای ناگهانی و خیلی شدید تهوع و استفراغ سفت شدن ناحیه گردن تار شدن یا دوگانگی بینایی حساسیت به نور حمله عصبی افتادگی پلک از دست رفتن هوشیاری احساس سردرگمی تراوش در آنوریسم

در برخی موارد، آنوریسم ممکن است با تراوش مقدار اندکی خون همراه بشود. چنین تراوشی (خونریزی موقت)، با نشانه زیر همراه می‌شود :

سردرد خیلی شدید و ناگهانی

معمولاً پس از تراوش، پارگی به مراتب شدیدتری به وقوع می‌پیوندد.

آنوریسم بدون پارگی

آنوریسم مغزی بدون پارگی، هیچگونه علائمی را بجا نمی‌گذارد، علی الخصوص در صورتی که در مقیاس کوچکی به وقوع پیوسته باشد. این در حالیست که آنوریسم بزرگ‌تر و فاقد پارگی، احتمالاً روی بافت‌ها و اعصاب مغز فشار وارد می‌کند. در این شرایط، با نتایج احتمالی زیر روبرو می‌شویم :

درد در قسمت بالا، و عقب یکی از چشم‌ها بزرگ شدن مردمک چشم تغییر قدرت بینایی، یا دوگانگی دید بی حسی یک سمت صورت چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

در صورتی که با شرایط زیر روبرو شدید، بلافاصله به مرکز پزشکی مراجعه نمایید :

سردرد ناگهانی و خیلی شدید

اگر در کنار شخصی هستید که از سردرد شدید و ناگهانی ابراز ناخشنودی می‌کند، یا هوشیاری خود را از دست می‌دهد و تشنج می‌کند، با شماره‌های اورژانس محلی یا ۱۱۵ تماس بگیرید.

آنوریسم های مغزی، بدلیل نازک شدگی دیواره‌های سرخرگ رخ می‌دهند. آنوریسم معمولاً به صورت انشعاب یا حالت‌های چندشاخه در داخل سرخرگ‌ها ظاهر می‌شوند، زیرا این قسمت‌های رگ‌های خونی، از نظر ساختاری ضعیف‌تر هستند.

علیرغم اینکه امکان ظهور آنوریسم در هر نقطه‌ای از مغز وجود دارد، اما اکثراً در سرخرگ‌های مستقر در پایه مغز رواج دارند.

علل ایجاد آنوریسم  مغزی

علل واقعی ایجاد آنوریسم ناشناخته هستند، اما یک سری عوامل، خطر بروز این عارضه را افزایش می‌دهند.

عوامل مخاطره آمیز

برخی عوامل منجر به تضعیف دیواره سرخرگ، و به تبع افزایش خطر بروز آنوریسم مغزی یا پارگی آنوریسم می‌شوند. آنوریسم های مغزی در افراد بالغ بیشتر از اطفال، و در زنان بیشتر از مردان شایع هستند.

برخی عوامل مخاطره آمیز در گذر زمان ظاهر می‌شوند، برخی دیگر از ابتدای تولد با فرد همراه هستند.

عوامل مخاطره آمیزی که در گذر زمان توسعه می‌یابند، عبارتند از :

بالا رفتن سن مصرف سیگار فشار خون بالا (بیماری فشار خون) مصرف مواد مخدر، علی الخصوص کوکائین مصرف افراطی الکل

برخی آنوریسم ها، پس از آسیب دیدگی سر (آنوریسم تجزیه‌ای) ، یا برخی عفونت‌های خونی (آنوریسم مایکوتیک) ظاهر می‌شوند.

عوامل مخاطره آمیز در زمان تولد

برخی بیماری‌ها که از زمان تولد در فرد وجود دارند، ریسک ظهور آنوریسم مغزی را افزایش می‌دهند. این عوامل عبارتند از :

اختلالات مادرزادی در بافت پیوندی همچون سندروم اهلر- دانلوس که منجر به تضعیف رگ‌های خونی می‌شود بیماری پُلی کیستیک کلیوی : یک بیماری مادرزادی که منجر به افزایش فشار خون در کیسه‌های نگهدارنده مایعات در کلیه می‌شود. آئورت به صورت غیرعادی باریک (باریک شدن آئورت) : یک رگ خونی بزرگ که خون غنی از اکسیژن را از قلب به قسمت‌های مختلف بدن انتقال می‌دهد. ناهنجاری بدشکلی شریانی مغز (AVM) : اتصال غیرعادی بین سرخرگ‌ها و سیاهرگ‌های مغز، که مانع از به جریان افتادن طبیعی خون بین آن‌ها می‌شود. سابقه خانوادگی از آنوریسم مغزی : علی الخصوص بستگان درجه ۱ همچون والدین، برادر، خواهر، فرزند عوارض آنوریسم مغزی

هنگامی که آنوریسم مغزی دچار پارگی می‌شود، خونریزی تنها چند ثانیه طول می‌کشد. این خونریزی مستقیماً به سلول‌های اطراف آسیب وارد می‌کند. علاوه بر این، خونریزی منجر به آسیب دیدگی یا نابودی سایر سلول‌ها می‌شود. علاوه بر این، فشار داخل جمجمه نیز افزایش می‌یابد.

اگر فشار ناشی از پارگی خیلی زیاد بشود، انتقال خون و اکسیژن به مغز مختل می‌شود. این شرایط تا جایی پیش می‌رود که هوشیاری از بین می‌رود، و حتی ممکن است به مرگ بیمار منجر بشود.

عوارض قابل گسترش پس از پارگی آنوریسم عبارتند از :

خونریزی مجدد : آنوریسمی که دچار تراوش یا پارگی شده است، در معرض ریسک خونریزی مجدد قرار دارد. خونریزی مجدد، منجر به وارد آمدن آسیب بیشتر به سلول‌های مغزی می‌شود. وازواسپاسم : پس از پارگی آنوریسم، رگ‌های خونی مغز به صورت نامنظمی باریک می‌شوند (وازواسپاسم).این حالت میزان انتقال خون به سلول‌های مغزی را کاهش می‌دهد (سکته ایسکمی)،و ضمناً آسیب و تخریب بیشتر سلولی را به دنبال خواهد داشت. هیدروسفالوس : هنگامی که پارگی آنوریسم منجر به رهاشدن خون در فضای بین مغز و بافت اطراف می‌شود (خونریزی ساب آراکنوئید)، در اکثر مواقع این حجم خون، مانع از گردش مایع اطراف مغز و نخاع (مایع مغزی نخاعی) می‌شود. بدین ترتیب مایع مغزی نخاعی انباشت می‌شود، و فشار داخل مغز بیشتر می‌شود. بافت‌های مغزی نیز دچار آسیب دیدگی می‌شوند. هیپوناترمی : خونریزی ساب آراکنوئید ناشی از آنوریسم پاره شده ، تعادل سدیمی خون را به هم می زند. این مشکل بدلیل آسیب دیدگی هیپوتالاموس ، یکی از نواحی اطراف پایه مغز رخ می‌دهد. افت سدیم خون (هیپوناترمی)، منجر به ورم کردن سلول‌های مغز، و ایجاد آسیب دائمی می‌شود. تشخیص آنوریسم مغزی

در صورتی که سردرد شدید و ناگهانی، یا سایر علائم مربوط به پارگی آنوریسم را تجربه کردید، یک آزمایش یا یک مجموعه آزمایشات برای شما تجویز می‌شوند. هدف مشخص کردن این موضوع است که آیا خونریزی در فضای بین مغز و بافت‌های اطراف رخ داده است (خونریزی ساب آراکنوئید)، یا نوع دیگری از سکته در این زمینه مؤثر بوده است.

در صورتی که وقوع خونریزی محرز بشود، آنگاه تیم خدمات اورژانس نوع خونریزی (پارگی آنوریسم) را تعیین می‌کنند.

اگر آنوریسم مغزی از نوع فاقد پارگی را تجربه کرده باشید، و علائمی همچون درد پشت چشم، تغییر قدرت بینایی یا دوگانگی دید در شما ظاهر شده باشند، آنگاه یک سری آزمایشات را انجام خواهید داد تا منشأ آنوریسم مشخص بشود.

آزمایش‌های تشخیصی عبارتند از :

توموگرافی رایانه‌ای (CT) : آزمایش سی تی اسکن، که حالت خاصی از آزمایش با پرتو X است، به عنوان اولین آزمایش جهت تعیین وضعیت خونریزی مغزی بکار می‌رود. این آزمایش، تصاویر دو بُعدی از برش‌های مغزی را ایجاد می‌کند.ممکن است در کنار این آزمایش، یک ماده رنگی نیز به جریان خون داخل مغز تزریق بشود. بدین ترتیب تشخیص آنوریسم ساده‌تر انجام می‌شود. این حالت خاص از تست آنژیوگرافی CT نامیده می‌شود. آزمایش سیال مغزی نخاعی : اگر دچار خونریزی ساب آراکنوئید شده باشید، به احتمال زیاد گلبول‌های قرمز خون در مایع اطراف مغز و نخاع یافت می‌شوند (مایع مغزی نخاعی). اگر احتمال پارگی آنوریسم وجود داشته باشد، اما آزمایش سی تی اسکن هیچ نشانه‌ای از خونریزی را به دنبال نداشته باشد، آنگاه پزشک دستور انجام آزمایش مایع مغزی نخاعی را صادر می‌کند. از فرایند دریافت مایع مغزی نخاعی از پشت بوسیله یک سوزن ، با عنوان «سوراخ کمری-نخاعی» یاد می‌شود. تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) : در آزمایش MRI، از میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویر دقیق و شفافی از مغز، چه به صورت دو برش‌های دو بُعدی، یا سه بُعدی استفاده می‌شود. نوع خاصی از MRI که جزئیات دقیق‌تری از وضعیت سرخرگ‌ها ارائه می‌دهد (MRI آنژیوگرافی)، برای تشخیص آنوریسم مفید واقع می‌شود. آنژیوگرام مغزی : در طول این آزمایش که با اسم آرتریوگرام مغزی نیز از آن یاد می‌شود، پزشک یک لوله نازک و انعطاف پذیر (کاتتر) را وارد یک سرخرگ بزرگ می‌کند.این سرخرگ معمولاً در بخش کشاله ران قرار دارد. رنگ مخصوصی که به کاتتر تزریق می‌شود، با عبور از سرخرگ‌ها به مغز می‌رسد.

در ادامه کار، یک سری تصاویر بدست آمده با پرتو X، جزئیاتی از وضعیت سرخرگ‌ها را ارائه می‌دهند، و هرگونه آنوریسم احتمالی را تشخیص می‌دهند. این آزمایش ماهیت تهاجمی بیشتری نسبت به سایر آزمایش‌ها دارد ، و معمولاً هنگامی استفاده می‌شود که اطلاعات تشخیصی سایر آزمایش‌ها ناکافی باشند.

غربالگری برای تشخیص آنوریسم مغزی

معمولاً استفاده از آزمایش‌های تصویربرداری، به منظور تشخیص آنوریسم بدون پارگی توصیه نمی‌شود. البته در صورت وجود یک سری پیش شرط‌ها، ضرری ندارد که راجع به انجام آزمایشات غربالگری با پزشک خود مشورت کنید :

سابقه خانوادگی از آنوریسم مغزی، علی الخصوص هنگامی که دو نفر از بستگان درجه یک شما ، والدین و برادر- خواهر، دچار آنوریسم مغزی باشند. وجود اختلالات مادرزادی؛ که احتمال ابتلا به آنوریسم مغزی را افزایش می‌دهند. درمان آنوریسم مغزی جراحی بستن ناحیه آسیب دیده با جراحی: برای قطع کردن آنوریسم بکار می‌رود. جراح اعصاب بخشی از جمجمه را می‌شکافد تا به آنوریسم برسد. سپس رگ خونی منتهی به ناحیه آنوریسم شناسایی می‌شود. وی تکه فلزی کوچکی را روی دهنه این ناحیه قرار می‌دهد تا خونریزی را قطع بکند. کلاف پیچی درون وریدی: میزان تهاجمی بودن آن کمتر از تکنیک بُرش است. جراح یک لوله پلاستیکی توخالی را وارد سرخرگ می‌کند (که معمولاً در ناحیه کشاله ران قرار دارد)، و با حرکت دادن آن از داخل بدن، به ناحیه آنوریسم می‌رسد. سپس با استفاده از سیم هدایت کننده، یک سیم نرم پلاتینیومی را از داخل کاتتر عبور داده و به آنوریسم می‌رساند. این سیم داخل آنوریسم پیچیده می‌شود، جریان خون را قطع می‌کند، و اصولاً آنوریسم را از سرخرگ جدا می‌کند.

هر دو جراحی، مخاطرات خاص خود را به همراه دارند. خونریزی کنترل نشده داخل مغز، یا از دست رفتن جریان خون داخل مغز از جمله این خطرات هستند. کلاف درون وریدی، ماهیت تهاجمی ضعیف‌تری دارد ، و در ابتدا امن‌تر به نظر می‌رسد. اما در صورت ظهور و تکرار آنوریسم در آینده، خطر جراحی مجدد را افزایش می‌دهد.

منحرف کننده‌های جریان

از جمله روش‌های درمانی جدید موجود برای آنوریسم مغزی می‌توان به منحرف کننده‌های جریان اشاره کرد. این تجهیزات ایمپلنت‌های لوله‌ای شبیه استنتی هستند که خون را از ناحیه آنوریسمی منحرف می‌کنند. بدین ترتیب انتقال خون به آنوریسم متوقف می‌شود، و امکان التیام ناحیه آسیب دیده فراهم می‌شود. شرایط به وجود آمده مناسب‌ترمیم سرخرگ اصلی است. منحرف کننده‌های جریان، به صورت خاص برای آنوریسم های بزرگ‌تر مؤثر هستند. درمان امن این آنوریسم ها با سایر روش‌ها امکان پذیر نمی‌باشد.

جراح اعصاب، یا متخصص رادیولوژی اعصاب در کنار متخصص اعصاب ، با توجه به ابعاد، موقعیت مکانی ، شرایط کُلی آنوریسم مغزی ، توانایی انجام عمل جراحی و سایر عوامل، توصیه‌هایی را در اختیار شما قرار می‌دهند.

سایر درمان‌ها (آنوریسم دچار پارگی)

سایر روش‌های درمان آنوریسم مغزی دچار پارگی، با هدف کاهش علائم، و مدیریت عارضه‌های جانبی در دست انجام قرار می‌گیرند :

داروهای ضد درد : برای مثال استامینوفن (تیلنول و غیره)، که برای کاهش سردرد بکار می‌روند. مسدودکننده‌های کانال کلسیم : مانع از ورود کلسیم به سلول‌های دیواره رگ‌های خونی می‌شوند. این داروها تنگ شدگی نامنظم رگ‌های خونی (وازواسپاسم) ایجاد شده پس از پارگی آنوریسم را کاهش می‌دهند. بررسی‌ها نشان داده‌اند که یکی از این داروها به اسم نیمودیپین (نیمالیز، نیموتوپ) ، احتمال وقوع آسیب دیدگی‌های تاخیری ناشی از عدم خون رسانی کافی، پس از خونریزی ساب آراکنوئید در پارگی آنوریسم را کاهش می‌دهد. روش‌های مداخله‌ای برای پیشگیری از سکته ناشی از خون رسانی ناکافی : با تزریق درون وریدی داروهایی به اسم وازوپرسور همراه می‌باشد. این داروها فشار خون را افزایش می‌دهند تا مقاومت رگ‌های خونی باریک شده از بین برود.

آنژیوپلاستی یکی دیگر از روش‌های درمانی جایگزینی است که مانع از بروز سکته می‌شود. در این روش، جراح با استفاده از کاتتر ، یک بالن کوچک را منبسط می‌کند تا رگ‌های باریک شده داخل مغز ، افزایش حجم پیدا بکنند. می‌توان از دارویی به اسم وازودیلاتور (منبسط کننده رگ)، برای منبسط کردن رگ‌های ناحیه آسیب دیده استفاده کرد.

داروهای ضد تشنج : برای درمان تشنج‌های ناشی از پارگی آنوریسم بکار می‌روند. این داروها عبارتند از لواتراسیتام (کپرا)، فنیتوئین (دیلانتین، فنیتک و غیره)، والپروئیک اسید (دپاکن) و سایر داروها. چندین متخصص دیدگاه‌های متضادی را راجع به کاربرد آن‌ها مطرح نموده‌اند. این داروها معمولاً به صلاحدید عوامل درمانی، و با توجه به نیازهای هر بیمار تجویز می‌شوند. کاتترهای تخلیه نخاعی یا بطنی و جراحی شانت : منجر به کاهش فشار وارد به مغز، ناشی از انباشت مایع مغزی نخاعی (هیدروسفالوس)، پس از ایجاد پارگی آنوریسم می‌شود. کاتتری در فضاهای درون مغزی پُرشده با مایع (بطن‌ها)، یا اطراف نخاع و مغز قرار می‌گیرد. بدین ترتیب سیال اضافه وارد کیسه خارجی می‌شود.

گاهی اوقات استفاده از سیستم شانت هم ضروری می‌باشد. این سیستم از یک لوله لاستیکی سیلیکونی انعطاف پذیر (شانت) و یک دریچه تشکیل شده است. بدین ترتیب کانال تخلیه‌ای ایجاد می‌شود که نقطه شروعش در مغز،  و نقطه پایانش در حفره شکم قرار دارد.

درمان بر اساس مراقبت‌های احیایی : آسیب مغزی ناشی از خونریزی ساب آراکنوئید، به یک سری درمان‌های شغلی، گفتاری و جسمانی نیاز دارد. بدین ترتیب مهارت‌های تضعیف شده ، مجدداً فراگیری می‌شوند. درمان آنوریسم های مغزی فاقد پارگی

قطع رگ به روش جراحی، یا اعمال کلاف‌های درون وریدی، یا استفاده از منحرف کننده‌های جریان ، منجر به بسته شدن آنوریسم مغزی فاقد پارگی می‌شوند. و در عین حال از پارگی‌های آتی جلوگیری می‌کنند. البته در برخی آنوریسم های فاقد پارگی، خطرات بالقوه ناشی از جراحی، شدیدتر از مزیت‌های احتمالی هستند.

یک متخصص اعصاب ، با همکاری جراح اعصاب یا رادیولوژیست عصبی ، می‌توانند در تعیین بهترین شیوه درمانی نقش بسزایی داشته باشند.

عوامل قابل توجه در خلال تدوین توصیه‌های درمانی عبارتند از :

اندازه، مکان، و شرایط ظاهری و کُلی آنوریسم سن و شرایط جسمانی عمومی سابقه خانوادگی از پارگی آنوریسم بیماری‌های مادرزادی که احتمال پارگی آنوریسم را افزایش می‌دهند

اگر فشار خونتان بالا است، با پزشکتان راجع به داروهای کنترل کننده بیماری صحبت کنید. در صورت وجود آنوریسم، کنترل صحیح فشار خون ، خطر پارگی را کاهش می‌دهد.

علاوه بر این، در صورتی که سیگار می‌کشید، با مسئول مراقبت‌های درمانی راجع به استراتژی‌های ترک سیگار صحبت کنید. سیگار کشیدن یکی از دلایل مهم ایجاد، گسترش و پارگی آنوریسم محسوب می‌شود.

تغییرات در سبک زندگی برای کاهش خطر آنوریسم

در صورتی که دچار آنوریسم مغزی فاقد پارگی هستید، می‌توانید بر اساس یک سری تغییرات در سبک زندگی، خطر پارگی را کاهش بدهید.

سیگار نکشید، به صورت تفریحی از مواد مخدر استفاده نکنید : اگر سیگاری هستید یا به صورت تفریحی مواد مصرف می‌کنید، با پزشک برای استراتژی‌ها یا برنامه درمانی مناسب برای ترک این عادت‌ها صحبت کنید. رژیم غذایی سالمی داشته باشید و ورزش بکنید : تغییر رژیم غذایی و ورزش ، برای کاهش فشار خون مفید واقع می‌شوند.با پزشکتان راجع به تغییرات سازگار با وضعیت بدنی‌تان صحبت بکنید.

منبع: درمانکده

منبع: تابناک

کلیدواژه: اربعین 1400 پنجشیر اعمال ماه صفر توافق هسته ای موقت حسن میرکاظمی آنوریسم مغزی آنوریسم خونریزی مغزی اربعین 1400 پنجشیر اعمال ماه صفر توافق هسته ای موقت حسن میرکاظمی افزایش می دهند آنوریسم های مغزی پارگی آنوریسم پارگی آنوریسم مایع مغزی نخاعی شدید و ناگهانی تشخیص آنوریسم درمان آنوریسم آنوریسم مغزی عوامل مخاطره رگ های خونی بدین ترتیب بدون پارگی علی الخصوص آسیب دیدگی آنوریسم ها یاد می شود آزمایش ها سرخرگ ها داخل مغز فشار خون بافت ها روش ها یک سری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۱۲۱۳۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

صهیونیست‌ها و حمله به رفح؛ رفع عطش خونریزی با اهداف واهی

حمله رژیم صهیونیستی به رفح با تمام مخالفت‌ها و خطرات علیه غیرنظامیان انجام شد. حمله ای که هیچ توجیه نظامی، عقلانی و میدانی برای صهیونیست ها با توجه به تجربه غزه، خان یونس ندارد و تنها سیراب کننده خوی وحشی گری و خونریزی صهیونیست ها و نتانیاهو است. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، عملیات «طوفان الاقصی»، رژیم صهیونیستی را در وضعیتی قرار داد که به اذعان کارشناسان و تحلیلگران بین المللی در طول تاریخ اشغال فلسطین توسط صهیونیست ها سابقه نداشته است. این واقعه و عملیات مهم، تمام معادلات و محاسبات منطقه ای را تغییر داد و قواعد بازی را به گونه ای عوض کرد که حالا برای بررسی و تحلیل وضعیت منطقه، شاخص های متفاوتی را مورد بررسی قرار داد. اما تحول تمام این قواعد، تغییری در صهیونیست ها ایجاد نکرد و آنها تمامیت خواهی همراه با نژاد پرستی خود را با خوی وحشی گری و خونریزی در تمام این مدت به منصه ظهور گذاشته اند.

 حمله زمینی و اهداف واهی 

نخستین ورود  زمینی رژیم صهیونیستی به نوار غزه، قریب 3 هفته پس از آغاز جنگ به شمال نوار غزه، انجام شد. اهداف اعلامی صهیونیست ها این بود که مراکز اصلی فرماندهی حماس در شمال نوار غزه قرار دارد. صهیونیست ها که مدعی «از بین بردن حماس» و «آزادی اسیران» خود بودند، با ددمنشی تمام هر آنچه از وحشی گری در چنته داشتند، ارائه کردند. اما حاصل آن چیزی جز تخریب های وسیعِ بر آمده از وحشی گری صهیونیست ها و سیراب کردن حس خونریزی آنها نبود. آنها به هیچ یک از اسیران خود در جریان عملیات زمینی نرسیدند و «از بین بردن حماس» نیز در حد سخن باقی ماند. به عبارتی اهداف اعلامی صهیونیست‌ها تاکنون واهی بوده و آنها در تحقق آن حتی در حمله به مناطق غیرنظامی ناکام بوده‌اند.

در مرحله دوم عملیات زمینی، صهیونیست ها در زمانی که شمال غزه را ویران کرده، خط حائلی بین شمال و مرکز به وجود آورده بودند -و بر اثر این اقدام بیشتر جمعیت شمال را به مرکز و جنوب کوچانده بودند، به خان‌یونس هجوم بردند. این بار بهانه صهیونیست ها، این بود که حماس و رهبران آن از جمله یحیی السنوار در خان‌یونس حضور دارند.

هجوم به خان‌یونس را می توان یکی از خونبارترین جنگ های تاریخ بشریت توصیف کرد. جایی که هزاران غیر نظامی که اکثر آنها زنان و کودکان بودند، با فجیع ترین وضعیت به خاک و خون کشیده شدند. اما این بار هم نتیجه، «هیچ» بود. تا فقط حس خونریزی و تخریب صهیونیست ها سیراب شود.

 حمله به رفح 

حالا پس از گذشت 7 ماه و اندی از حملات وسیع صهیونیست ها به غزه و ویران کردن شمال و مرکز نوار غزه، نوبت رفح در جنوب نوار غزه رسیده است. صهیونیست‌ها مدعی اند گردان های اصلی حماس- که 4 گردان هستند- در این منطقه قرار دارند و هدف حمله زمینی به منطقه رفح را، از بین بردن این گردان ها ذکر می کنند. اما همه می دانند که این بهانه ای بیش نیست.

شاهدِ این مسئله، اظهارات «نتانیاهو» در جمع نمایندگان خانواده های اسیران رژیم صهیونیستی، چند روز پیش از آغاز حمله به رفح است. آنجا که گفت: این ایده که ما جنگ را قبل از دستیابی به تمام اهداف آن متوقف خواهیم کرد غیر قابل قبول است. ما وارد رفح خواهیم شد و تیپ های حماس را، با توافق [آتش بس] یا بدون توافق، از بین خواهیم برد تا به پیروزی کامل دست یابیم». این جملات «نتانیاهو» از میل سرشار او برای کشتار مردم غزه و بی‌توجهی محض به آنچه که مذاکرات آتش‌بس خوانده می‌شود، حکایت دارد.

 مخالفت جهانی با حمله به رفح 

رژیم صهیونیستی در حالی حمله به رفح را اجرایی کرد که جامعه جهانی پیش از ماه مبارک رمضان در خصوص حمله به رفح به این رژیم هشدار داده بود. حتی کشورهای اروپایی حامی رژیم صهیونیستی و ایالات متحده به «نتانیاهو» در خصوص حمله به رفح هشدار داده، مخالفت خود را با حمله به منطقه ای که بیش از 1.5 میلیون نفر را در خود جای داده است، اعلام کردند. اما صهیونیست ها باز هم اعلام کردند این حمله را انجام خواهند داد و این یک معنا بیشتر ندارد و آن اینکه صهیونیست ها نه گوش شنوا دارند، نه وجدانی که درصدی آنها را از جنایت باز دارد. آنها یک خوی وحشی گری و خونریزی در وجود خود دارند که فقط می خواهند آن را سیراب کنند.

 هوشیاری مقاومت و فرار رو به جلوی «نتانیاهو» 

نکته مهمی که در این میان از دید رسانه ها و افکار عمومی پنهان ماند، خدعه ای بود که «نتانیاهو» و رژیم صهیونیستی پیاده کردند تا تمهید هوشمندانه مقاومت برای جلوگیری از خونریزی صهیونیست ها در رفح نافرجام بماند.

بین زمان اعلام قبول طرح آتش بس ارائه شده از سوی میانجی ها توسط جنبش حماس و حمله رژیم صهیونیستی به رفح و اشغال گذرگاه رفح در مرز مصر تنها چند ساعت فاصله بود. داده های ارائه شده از سوی منابع آگاه حکایت از آن دارند که رژیم صهیونیستی فکر نمی کرد، جنبش حماس، طرح ارائه شده آتش بس را بپذیرد، لذا خود را برای حمله به رفح آماده می کرد. از همین رو، زمان تعیین شده برای آغاز حمله زمینی به رفح از سوی ارتش، زمان دیگری بود.

اما هنگامی که صهیونیست ها از تصمیم حماس مبنی بر پذیرفتن طرح آتش بس آگاه شدند، با دستپاچگی تمام، حمله به رفح را آغاز کردند تا پیش از آنکه حماس، اعلام موافقت خود را رسانه ای کرده، جلوی حمله زمینی رژیم صهیونیستی به رفح را سد کند، آنها حمله را انجام داده باشند.

این همان حسی است که در سطور بالا هم به آن اشاره شد، حس خونریزی و وحشی گری که صهیونیست ها برای سیراب کردن آن دست به هر جنایتی زده اند. از بمباران بیمارستان گرفته تا زنده به گور کردن اسیران دست بسته.

فلسطینیان از قدس تا رفح و نقب، قربانی جنایات صهیونیست‌ها

 

داده های فوق، این قاعده مطرح شده از سوی مقاومت را بیش از پیش روشن و تأیید می کنند که، صهیونیست ها، برای خوی وحشی گری شان، هر جنایتی را برای خود مجاز می دانند و جز زبان مقاومت هیچ چیز نمی تواند آنها را سرجایشان بنشاند.

این همان چیزی است که «ناحوم بارنیاع»، تحلیلگر نظامی روزنامه عبری «یدیعوت آحرونوت» با زبانی دیگر به آن اشاره کرده است مبنی بر اینکه، دلایلی که نتانیاهو برای حمله به رفح می آورد، همان دلایلی است که برای حمله به شمال غزه و خان‌یونس مطرح می کرد اما هنوز هیچ اتفاقی نیفتاده است و همه چیز در جایگاه روز اول قرار دارد. نه حماس از بین رفته، نه اسیران آزاد شده اند. 

انتهای پیام/